Świerszczów

2015-08-07 21:51:23 Wieś Świerszczów wyróżnia się urodą i pewną nobliwością; jej początki datują się na poł. XV wieku. Można tu spotkać tradycyjna zabudowę drewnianą w otoczeniu starych drzew i przydomowych ogródków. Na wzniesieniu stoi drewniany, oszalowany kościół paraf. pw. św. Bazylego z 1795 r.

Po kasacie unii był on przejęty przez prawosławie, a w 1919 r. przez parafię rzymskokatolicką. W poł. ubiegłego stulecia świątynię przebudowano, powiększając ją dwukrotnie. Osobno stojąca drewniana dzwonnica dźwiga trzy dzwony o wadze od 145 do 523 kg. W pobliżu kościoła rosną pomnikowe okazy jesionów wyniosłych, imponujące wysokością i kilkumetrowymi obwodami pni.

■ Pozostałości parku dworskiego, założonego przez Rulikowskich w XVIII w. z trzema podwójnymi szpalerami lipowymi. Z dawnego zespołu dworsko – parkowego Rulikowskich i Bieńkowskich z przeł. XVII i XVIII w. pozostały fragmenty barokowego, geometrycznego założenia parkowego, z resztkami alei i pomnikowymi okazami lipy drobnolistnej, grabu pospolitego i jesionu wyniosłego.

Cmentarz przykościelny - znajduje się tutaj m. in. grób ostatniego właściciela dóbr Świerszczów, Maksymiliana Bieńkowskiego.

■ Rezerwat [b]"Jezioro Świerszczów” (12,25 ha) wodno-torfowiskowy[/b]
Do rezerwatu wodno – torfowiskowego d■ oprowadza fragment zielonego szlaku Pomników przyrody. Nie zachęcamy do samodzielnych prób dotarcia do jeziorka, ponieważ blisko brzegu można się zapaść w trzęsawisko. Lepiej ograniczyć się do zwiedzenia dalszego otoczenia zbiornika – lasu mieszanego i bagiennego. Na powierzchni ruchomej splei czyli kożucha ze splątanych korzeni i kłączy roślinności torfowiskowej, występują rzadkie gatunki flory północnej, m.in. trzy gatunki rosiczek, aldrowanda pęcherzykowata, brzoza niska, wierzba lapońska i borówkolistna oraz modrzewnica zwyczajna.

Mapa

Galeria

Wpisz komentarz (do 250 znaków):

Autor: Prosimy przepisać kod z obrazka: